Witam  Po „odpoczynkowym dniu” apetyt na górską wędrówkę nam wzrósł i dlatego po wieczornym sprawdzeniu prognoz pogody postanowiliśmy następnego dnia ruszyć wcześnie rano w Tatry Wysokie, by wejść na Rohatkę. I wstaliśmy wcześnie rano, spakowani przekroczyliśmy granicę w Jurgowie i zonk – nad Tatrami tak czarno się zrobiło, że szanse na bezdeszczową wędrówkę tego dnia spadły do zera, a chodzenia w deszczu po wysokich górach to my bardzo, ale to bardzo nie lubimy. Po krótkiej naradzie na poboczu drogi i posprawdzaniu prognoz nastąpiła reorganizacja planu. Zdecydowanie ładniej miało być nad Niżnymi Tatrami i podjęliśmy decyzję, by właśnie tam pojechać To było nasze pierwsze, dziewicze spotkanie z tymi górami i z przyjemnością dzisiaj o tym opowiem

Przejeżdżając przez Liptowski Mikułasz (słow. Liptovský Mikuláš) dojechaliśmy do Doliny Demianowskiej (słow. Demänovská dolina). To walna dolina, w Niżnych Tatrach najbardziej znana. Znajdują się tu słynne Jaskinie Demianowskie (Wolności i Lodowa) oraz największy ośrodek narciarski na Słowacji – Jasná u podnóża Chopoka.

Cały ośrodek narciarski i jego okolice wraz z Demianowską Jaskinią Wolności i Demianowską Jaskinią Lodową należy do Parku Narodowego Niżne Tatry (NAPANT).

Samochód zaparkowaliśmy obok dolnej stacji kolejki gondolowej Jasná Chopok Sever i rezygnując z udogodnienia jakim jest wjazd kolejką, ambitnie wchodziliśmy na szczyt Chopoka.

Ośrodek narciarski Jasná Chopok oferuje 5 tras trudnych, 14 średnio trudnych i 14 łatwych. Trasy te obsługiwane są przez 19 kolei linowych i wyciągów narciarskich. Ponadto znajdują się tu trasy narciarstwa biegowego, snowpark, przedszkola narciarskie z wyciągami taśmowymi, restauracje i bary na stokach oraz Spa. (Źródło informacji: https://pl.wikipedia.org )

Z Jasnej na Chopoka prowadzi niebieski szlak turystyczny

Podejście było męczące, co kawałek przystawaliśmy dla złapania oddechu, a pierwszy dłuższy postój zrobiliśmy sobie na wysokości 1342 m n.p.m., gdzie kończy się pierwszy etap jazdy kolejką i zaczyna drugi

Stacja przesiadkowa Priehyba oferuje dodatkowe atrakcje. Należą do nich plac zabaw, restauracja, letni bar, a także bacówka, przy której pasą się owce, a najmłodsi mają okazje poznać m.in. sposób produkcji serów i zobaczyć, jak wygląda życie w takiej bacówce.

Poniżej budynek, gdzie rozpoczyna się drugi etap jazdy kolejką gondolową

Wchodząc podziwialiśmy coraz ciekawsze widoki i cieszyliśmy, bo pogoda się poprawiała

W trakcie wędrówki spotkaliśmy tylko kilka schodzących już osób i raptem 2 wchodzące przed nami, a po dojściu do celu było tłoczno, co świadczyło o tym, że jazda kolejką gondolową cieszy się popularnością

I ponownie nowoczesny budynek górnej stacji kolejki. Znajduje się tu też maszt przekaźnika telekomunikacyjnego, stacja meteorologiczna oraz restauracja z tarasem widokowym.

Warto też wiedzieć, że chcąc wjechać na Chopok do wyboru mamy dwie strony: północną „lanovka Jasna Chopok Sever” z Doliny Demianowskiej (popularniejsza i bardziej tłoczna) oraz południową „lanovka Jasna Chopok Juh”.

Na tarasie widokowym spotkaliśmy smoka Damiana

I jeszcze jedno ujęcie z pomnikiem smoka, po jego lewej stronie widać kamienny szczyt Chopoka

I tarasowa foteczka z napisem Naszym celem było dotarcie na szczyt, ale pewnie zdarzają się też osoby, które wjeżdżają tu kolejką i tylko podziwiają widoki z tego tarasu

Jak widać na tablicy dojście do szczytu Chopoka z tego miejsca zajmuje już tylko 5 minut, a później około 10 wejście po głazach na szczyt. Po naszej długiej wędrówce z Jasnej koniecznie musieliśmy postawić tą kropkę nad „i”

Poniżej widać szczyt w całej okazałości, a pod nim schronisko „Chata Kamienna”

Idąc po głazach, niczym po schodach, szybko dotarliśmy na szczyt Chopoka (2024 m n.p.m.)

Chopok najczęściej podawany jest za drugi pod względem wysokości szczyt niżnotatrzański, jednak według niektórych źródeł jest dopiero trzeci, po Štiavnicy (2025 m n.p.m.) – z kolei często uznawanej jedynie za wierzchołek boczny Dziumbiera. Leży w głównym grzbiecie wododziałowym Tatr Niżnych, we wschodnim, najwyższym fragmencie ich zachodniej części, zwanej Ďumbierskimi Tatrami. (Źródło informacji: https://pl.wikipedia.org )

Chopok (2024 m n.p.m.) jest charakterystycznym szczytem, o kształtnej (choć niewysokiej) kopule szczytowej, „usypanej” z wielkich skalnych bloków. Budują go granity typu „Dziumbierskiego”, dlatego jego rzeźba jest podobna do rzeźby sąsiednich szczytów: Konské (1875 m n.p.m.) i Dereszy (Dereše, 2004 m n.p.m.)

I pamiątkowe zdjęcia ze słupkiem szczytowym

Troszkę wiało jak widać

Ponieważ Chopok znajduje się w centralnej części łańcucha Niżnych Tatr, to z jego szczytu można podziwiać ciekawą i rozległą panoramę Doskonale widoczna jest zarówno wschodnia, jak i zachodnia część tego pasma. Widać też w oddali Tatry Bielskie i Tatry Wysokie, a na horyzoncie Małą i Wielką Fatrę, a także sylwetki Pilska i Babiej Góry.

Przez Chopok (z pominięciem samej kopuły szczytowej) wiedzie czerwono znakowany, magistralny szlak turystyczny (tzw. Cesta hrdinov SNP). Jest to najdłuższy znakowany szlak turystyczny na Słowacji. Z Chopoka można przejść granią na pobliskie szczyty Deresze (słow. Dereše, 2004 m n.p.m.) i Dziumbier (słow. Ďumbier, 2043 m n.p.m.)

Z chęcią powędrowalibyśmy dalej, ale tego dnia już było na to za późno, więc po delektowaliśmy się zachwycająca panoramą i zeszliśmy ze szczytu do położonego u jego podnóża schroniska „Chata Kamienna”

Schronisko „Chata Kamienna” – Kamenná chata pod Chopkom, a potocznie Kamienka jest trzecim najwyżej położonym schroniskiem górskim na Słowacji po Chacie pod Rysami i schronisku Téry’ego w Tatrach Wysokich.

Pierwotnie była to kamienna noclegownia dla robotników, zatrudnionych przy budowie kolei linowej. Jako schronisko zaczęło działać w 1996, w 2003 został dobudowany drewniany taras, a 3 lata później zaczęła się gruntowna rekonstrukcja, podczas której wybudowano poddasze. Obecnie oferuje nocleg dla 25 osób w sali zbiorowej oraz służy jako miejsce dla odpoczynku i punkt uzupełnienia zapasów turystów wysokogórskich przy zimowych i letnich przejściach grzbietem Tatr Niżnych. (Źródło informacji: https://pl.wikipedia.org )

Po odpoczynku i posiłku w schronisku rozpoczęliśmy schodzenie tym samym szlakiem, co wchodziliśmy

Ostatnie spojrzenie na szczyt Chopoka (2024 m n.p.m.)

Widok w kierunku Dziumbiera (słow. Ďumbier, 2043 m n.p.m.)

Schodząc zachwycaliśmy się obcowaniem z przyrodą Niżnych Tatr i podziwialiśmy w oddali Tatry Wysokie, które tego dnia nie były dla nas zbyt gościnne 😉

To był odkrywczy i ciekawie spędzony dzień. Wejście na Chopok (2024 m n.p.m.) męczyło, ale i dostarczyło nam satysfakcji, że nie poszliśmy na łatwiznę i nie wjechaliśmy kolejką Widoki ze szczytu rozległe, piękne i pobudzające apetyt do dalszej wędrówki granią. Mamy nadzieję, że jeszcze kiedyś tam powrócimy i lepiej poznamy to słowackie górskie pasmo, bo z pewnością warto

Wkrótce powitanie Nowego Roku i w związku z tym Wszystkim miłośnikom gór życzę wielu okazji do eksplorowania górskich szlaków i odkrywania piękna natury. Niech każde wejście na szczyt będzie dla Was niezapomnianym przeżyciem, a każdy widok zapiera dech w piersiach. Niech każda wyprawa w góry będzie satysfakcjonująca i bezpieczna. Niech to będzie rok, w którym spełnicie Wasze górskie marzenia !!!