Witam serdecznie  W poprzednim wpisie zaprezentowałam ruiny Zamku Zborów (słow. Zborovský hrad), a dzisiaj foto relacja z klimatycznego, zabytkowego, uroczego, czystego i spokojnego Bardejowa (słow. Bardejov)

Bardejów (słow. Bardejov) to miasto powiatowe w północno-wschodniej Słowacji, w kraju preszowskim, w historycznym regionie Szarysz.

Bardejów leży na wysokości 277 m n.p.m. na północnych krańcach Pogórza Ondawskiego nad rzeką Topľa.

Przez miasto przebiega droga krajowa nr 77 ze Svidníka do Popradu, z którą łączy się droga lokalna 545 z Preszowa do przejścia granicznego Konieczna-Becherov. W Bardejowie znajduje się stacja kolejowa Bardejov, kończy się tu linia kolejowa z Preszowa.

W 1986 roku Bardejów (słow. Bardejov) został oceniony prestiżowym europejskim wyróżnieniem – złotym medalem Fundacji ICOMOS, istniejącej przy UNESCO, a w 2000 roku wpisano go na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W ten sposób doceniono wartość i piękno średniowiecznej architektury oraz układ urbanistyczny miasta.

Zabytki znajdujące się w historycznym centrum miasta wchodzą w skład miejskiego rezerwatu zabytkowego.

Najcenniejszym zabytkiem miasta jest Bazylika św. Idziego (słow. Bazilika svätého Egídia, dom sv. Egídia)

Bazylika św. Idziego w Bardejowie (słow. Bazilika svätého Egídia, dom sv. Egídia) to gotycka świątynia obrządku rzymsko-katolickiego z XIV w., rozbudowana w połowie XV w., później wielokrotnie restaurowana. Organizacyjnie należy do dekanatu Bardejów w Archidiecezji koszyckiej.

W jej wnętrzu zachowało się jedenaście późnogotyckich ołtarzy skrzydłowych z lat 1460-1520, stojących w swych pierwotnych lokalizacjach, co jest ewenementem na skalę europejską.

Od 1970 roku jest wpisana na listę narodowych zabytków kultury Słowacji. W 2000 roku papież Jan Paweł II wyniósł świątynię do rangi bazyliki mniejszej. W tym samym roku bazylika św. Idziego jako część historycznego centrum Bardejowa została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Bazylika w Bardejowie ma jedną z najwyższych wież na Słowacji o wysokości 76 metrów. Można na nią wejść i podziwiać miasto z góry, ale niestety tego nie było takiej możliwości.

Z Bazyliką św. Idziego sąsiaduje ratusz z lat 1505-1511, w bryle późnogotycki, jednak z wieloma elementami i detalami architektonicznymi charakterystycznymi już dla architektury renesansu. Uznawany jest za najstarszy, świecki, renesansowy zabytek Słowacji.

Bardejowski ratusz posiada charakterystyczną wieżę zegarową, barokową fasadę i renesansowy wykusz. Zdobi go wiele rzeźb, a najbardziej zabawna znajduje się na szczycie wykuszu. Przedstawia chłopca z głową między nogami i obnażonymi pośladkami. Wg legendy pośladki skierowane są w stronę domu wójta, który nie chciał zapłacić budowniczym ratusza za terminowe i sumienne wykonanie pracy. Rzeźba miała stanowić zemstę, a została dobudowana pod osłoną nocy przez jednego z kamieniarzy. (Źródło informacji: https://podrozebezosci.pl)

W ratuszu obecnie mieści się Muzeum Szaryskie i Muzeum Historii Bardejowa. Umieszczono tam ekspozycję zatytułowaną „Historia miasta – wolne miasto królewskie”.

Bardejowski rynek (słow. Radničné námestie) ma kształt prostokąta. Otoczony jest malowniczymi, zabytkowymi kamienicami, które prezentują różne style architektoniczne, głównie gotyckie i renesansowe. Wiele z tych budynków pochodzi z XIV i XV wieku.

Na rynku umieszczono rzeźbę kata. Nawiązuje ona do prawa miecza, które miasto uzyskało w 1365 roku. Dzięki niemu w Bardejowie wydawano oraz wykonywano wyroki śmierci.

No i doigrałam się

Uff… uniewinniona mogę prezentować dalej Bardejów i jego atrakcje
Poniżej w kadrze oprócz pokazywanych już wcześniej obiektów – studnia tzw. „rynkowa”, z początku XVIII w. Pierwotnie miała głębokość 23 metry.

Spacerując warto zwrócić uwagę na mury obronne z XIV-XVI w. z trzema (pierwotnie) bramami, basztami i barbakanem, uważane za najlepiej zachowany miejski kompleks obronny na Słowacji

I zbliżenie do jednej z baszt. Jest nią Baszta Klasztorna

Wspomniałam o spacerowaniu i zwiedzaniu, bo ja tak lubię, ale w Bardejowie istnieje też możliwość zwiedzania na siedząco

Prezentowałam już Bazylikę św. Idziego (słow. Bazilika svätého Egídia, dom sv. Egídia), ale odwiedzając Bardejów (słow. Bardejov) warto też zwiedzić pozostałe zabytkowe obiekty sakralne: Kościół św. Jana Chrzciciela, Kościół ewangelicki św. Cyryla i Metodego, Cerkiew greckokatolicką pw. świętych Piotra i Pawła z lat 1901-1902 (zbudowana na terenie dawnej fosy przy południowym murze obronnym) oraz starą synagogę żydowską (pierwotnie budowla gotycka, kilkakrotnie przebudowywana).

Na zdjęciu Kościół św. Jana Chrzciciela. Znajduje się w południowo-zachodniej części miasta, przy ulicy Františkánov, w pobliżu linii dawnych murów miejskich.

Poniżej zlokalizowana przy ul. Jiráskova cerkiew pw. św. św. Piotra i Pawła. Łączy w sobie cechy stylowe różnych epok i posiada trzy wieże.

Wizytując Bardejów (słow. Bardejov) warto też zobaczyć Suburbium żydowskie, czyli unikatowy na tych terenach zespół budynków gminy żydowskiej z XVIII w. (synagoga, szkoła, łaźnia, rzeźnia, budynek władz gminy i cmentarz), uliczkę i Park Johna Lennona, a także oddziały Muzeum Szaryskiego w Bardejowie.

Nam zabrakło już czasu, więc bardzo chciałabym w przyszłości jeszcze raz zawitać do Bardejowa, by poznać Bardejovské Kúpele (Bardejów-Zdrój) – uzdrowisko o bogatej historii, które słynie z wyjątkowych właściwości leczniczych swoich wód mineralnych oraz zwiedzić Muzeum Architektury Ludowej w Bardejovské Kúpele

Przygotowując ten wpis wyczytałam w internecie, że Bardejów (słow. Bardejov) jest często niedocenianym miejscem przez turystów, jednak jak już tam przyjadą, to szybko się w nim zakochują. Mnie do odwiedzenia go zachęciły oglądane wcześniej zdjęcia, a po wizycie dołączyłam do grona jego miłośników Mam nadzieję, że i moje zdjęcia wraz z opisami podziałają zachęcająco

Na zakończenie zwiedzania Bardejowa i przed powrotem do odległej Bukowiny Tatrzańskiej jeszcze wizyta w uroczej kawiarence

Wiosna króluje, więc nie mogłam powstrzymać się i wstawiam jeszcze wiosenne kadry

Forsycja – złoty krzew wiosny…

Jak płonie krzew forsycji
Wśród nagich wiosennych drzew
Jak niebo ogarnia
Pośpiesznych skrzydeł pęd
Razem, za słońcem
Za słońcem wciąż
Razem, za słońcem
Biegnijmy do kresu dnia (…)
(Leszek Długosz)

POZDRAWIAM SERDECZNIE życząc zdrowych, pogodnych, radosnych i rodzinnych Świąt Wielkanocnych oraz ku podtrzymaniu tradycji – mokrego dyngusa