Nadal pozostaję w klimacie zabytkowej architektury drewnianej i zapraszam na spacer po Orawskim Parku Etnograficznym w Zubrzycy Górnej 
Osobom nie czytającym poprzedniego wpisu wyjaśniam, że skansen ten był drugim punktem programu wycieczki autokarowej: Orawka – Zubrzyca Górna – Wadowice
Orawski Park Etnograficzny to skansen regionalny tworzony od 1937 roku, otwarty w 1955 roku w Zubrzycy Górnej (wieś w Polsce położona w województwie małopolskim, w powiecie nowotarskim, w gminie Jabłonka).
Do Muzeum najlepiej dojechać:
– Z Krakowa drogą krajową nr 7 w kierunku Chyżnego, w miejscowości Jabłonka należy skręcić w prawo na drogę nr 957 w kierunku Makowa Podhalańskiego. Odległość od skrzyżowania w Jabłonce do Muzeum wynosi 12 km.
– Z Zakopanego drogą nr 958 w kierunku Czarnego Dunajca i dalej należy skręcić w lewo na drogę nr 957 w kierunku Makowa Podhalańskiego.
– Z Nowego Targu drogą nr 957 w kierunku Makowa Podhalańskiego.
– Ze Śląska drogą w kierunku Zakopanego, za Makowem Podhalańskim należy skręcić w prawo na drogę 957 w kierunku Nowego Targu przez przełęcz Krowiarki.
Na kolejnym zdjęciu przeniesiona z Podwilka żydowska karczma, zwana Czarną Karczmą. Nazwa nawiązuje do zastosowanego w niej dymnego, czyli kurnego systemu grzewczego. Polegał on na tym ze nie budowano przewodów kominowych i kominów, a dym wydostawał się przez otwór w suficie i przez dymniki umieszczone w dachu. Przy takim systemie w izbie pełno było czarnego dymu który osadzał się na ścianach. Jest to duży budynek, zbudowany w XVIII w. nakryty tzw. polskim, gontowym dachem. W swojej przeszłości budynek był karczmą z zapleczem mieszkalnym, szpitalem wiejskim, i domem opieki dla osób starszych. Po przeniesieniu do skansenu, w latach 1955 – 1957 stał się Schroniskiem Turystycznym PTTK, zwanym Moniakówką.
Obecnie w dawnej karczmie znajduje się kasa biletowa, recepcja, oraz sklepik z wydawnictwami i pamiątkami regionalnymi.
Orawski Park Etnograficzny prezentuje dzieje, architekturę, kulturę materialną, społeczną i duchową regionu Górnej Orawy. Ekspozycja jest szczególnie interesująca ze względu na oryginalność regionalnej kultury powstałej w wyniku połączenia dorobku dwóch fali osadniczych – pasterzy wołoskich przepędzających tu swoje stada z terenów Karpat Wschodnich oraz rolników napływających od północy (z Małopolski).
Poniżej pasieka orawska – ekspozycja uli kłodowych typu „stojakowego”. To typ pasieki charakterystyczny dla Górnej Orawy
Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej powstał na skutek aktu darowizny dokonanego w 1937 r. na rzecz Skarbu Państwa polskiego, w rezultacie starań ówczesnego konserwatora zabytków Bohdana Tretera, przez rodzeństwo Joannę Wilczkową i jej brata Sandora Lattyaka (Łaciaka), ostatnich spadkobierców sołtysiej rodziny Moniaków.
Na mocy powyższego aktu Skarb Państwa stał się właścicielem posesji o powierzchni ponad czterech hektarów, w skład której wchodzi zabytkowy dwór z również zabytkowymi budynkami gospodarczymi w otoczeniu parku o wspaniałym starodrzewiu. Testament ofiarodawców mówi : „Życzeniem naszym jest zabezpieczenie dla przyszłości starodawnego charakteru tego osiedla dworskiego w formie muzeum, w którym by znalazły pomieszczenie również ruchomości należące do rodziny z historią dworu i tej ziemi związane „. Po śmierci ostatniej z rodu Joanny Wilczkowej w 1951r., która zamieszkiwała starodawną siedzibę rodową na zasadzie dożywocia, zniszczony dwór wraz z zespołem budynków gospodarczych został przez Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków dr Hannę Pieńkowską starannie odnowiony. Cenny ten zabytek i pokaźny obszar ziemi pozwoliły na podjecie myśli zorganizowania tutaj Muzeum na wolnym powietrzu dla regionu Orawy.
Współzałożycielką i pierwszą dyrektorką parku była urodzona we Lwowie polska etnolog Wanda Jostowa
Na kolejnym zdjęciu Zagroda Paś-Filipka
W środku znajduje się wystawa tkactwa orawskiego z XIX wieku z pełnym wyposażeniem, czyli cały osprzęt pomocniczy i trzy warsztaty z założonymi na wały osnowami oraz z fragmentami utkanych płócien.
Architektura chałup zachwyca, ale równie ciekawe są ekspozycje ukazujące wszelkiego rodzaju przedmioty i narzędzia znajdujące się w ich wnętrzach
Pięknie haftowana pościel na kolejnym zdjęciu
W Muzeum prezentowane są także cztery chłopskie zakłady przemysłowe: olejarnia pochodząca z Lipnicy Małej, kuźnia, tartak i folusz
Na zdjęciu koło wodne przy tartaku, tu były kręcone sceny do filmu Ogniem i mieczem
Na terenie parku organizowane są imprezy plenerowe oraz różne zajęcia edukacyjne z regionalizmu dla dzieci, młodzieży i dorosłych, jak również konkursy.
Orawski Park Etnograficzny był plenerem kilku filmów, kręcono tutaj m. in. Janosika oraz Ogniem i Mieczem
Poniżej Karczma z Podwilka z pobielonymi ścianami, na błękitno przemalowaną stolarką drzwi i okien i gontowym dachem
Skansen czynny jest codziennie:
listopad – marzec: 8.30 – 14.30
kwiecień, październik: 8.00 – 16.00
maj – czerwiec, wrzesień: 9.00 – 17.00
lipiec – sierpień: 9.00 – 19.00
Po skansenie oprowadza przewodnik bez dodatkowych opłat, a ostatnie wejście odbywa się najpóźniej godzinę przed zamknięciem.
Bardzo lubię zwiedzać i fotografować skanseny i jeśli tylko nadarza się ku temu okazja, to z przyjemnością z niej korzystam 😉 Moja poprzednia wizyta w tym pięknie położonym u podnóża Babiej Góry parku miała miejsce 25 lat temu, więc po wielu latach chętnie odwiedziłam go ponownie i teraz polecam Po informacje wykorzystane w tym wpisie sięgałam do strony http://www.orawa.eu/ , którą to również polecam Wszystkim bliżej zainteresowanym tym parkiem osobom
Ostatnim punktem wycieczki były Wadowice – krótki spacer po mieście i tradycyjnie już zakup kremówek O Wadowicach mogłabym długo opowiadać, ale to może już innym razem, po kolejnej w nich wizycie i porcji nowych zdjęć 😉
Niestety tym razem zabrakło czasu, by zwiedzić Muzeum Dom Rodzinny Ojca Świętego Jana Pawła II, a miałam wielką ochotę by zobaczyć go w nowej odsłonie 
Na dzisiaj to już wszystko, aura letnia dopisuje i zachęca do spędzania czasu w plenerze
POZDRAWIAM CORĄCO !!!!!!!!!!
