Zatoka lasu zstępuje
w rytmie górskich potoków…
Jeśli chcesz znaleźć źródło,
musisz iść do góry, pod prąd.
Przedzieraj się, szukaj, nie ustępuj,
wiesz, że ono musi tu gdzieś być –
Gdzie jesteś, źródło?… Gdzie jesteś, źródło?!
Cisza…
Strumieniu, leśny strumieniu,
odsłoń mi tajemnicę
swego początku!
(Cisza – dlaczego milczysz?
Jakże starannie ukryłeś tajemnicę twego początku.)
Pozwól mi wargi umoczyć
w źródlanej wodzie
odczuć świeżość,
ożywczą świeżość.
(Jan Paweł II/Karol Wojtyła)
Górski potok szumi i zachęca do wędrowania… zapraszam więc na jeszcze jeden wspomnieniowy tatrzański szlak 
Startujemy w Przybylinie (słow. Pribylina), na początku Wąskiej Doliny (słow. Úzka dolina)
Dolina Wąska (słow. Úzka dolina) znajduje się w słowackich Tatrach Zachodnich. Jest to dolny, 2-kilometrowej długości wspólny odcinek Doliny Jamnickiej i Doliny Raczkowej, rozdzielonych przez grzbiet Otargańców. Łącznie z tymi dolinami Dolina Wąska jest doliną walną. Jest całkowicie zalesiona, jej dnem płynie duży Raczkowy Potok
Miło się wędruje przy szumie potoku… i jeszcze bonus taki jest, że zawsze można się ochłodzić 😉
Po pół godzinnym marszu szlakiem niebieskim wzdłuż Raczkowego Potoku (słow. Račkov potok) dotarliśmy do rozwidlenia Doliny Jamnickiej i Raczkowej.
Od tej pory nasza wędrówka biegła już szlakiem zielonym i polegała na pokonywaniu licznych zakosów, bardzo dużego przewyższenia terenu oraz na odcinku „leśnym” wielu przeszkód na trasie, a także poszukiwaniu gubiącego się szlaku
Dzielnie jednak pokonywaliśmy przeszkody, a widoki były coraz ciekawsze
Polana porośnięta wierzbówką kiprzycą była ciekawym urozmaiceniem podczas pokonywania leśnego odcinka szlaku
Gdy las skończył się stanęliśmy na pierwszym od południa wzniesieniu w grani Otargańców – na szczycie zwanym Ostredok (słow. Ostredok).
Ostredok (słow. Ostredok) oddziela Dolinę Raczkową od Doliny Jamnickiej. Ma on dwa wierzchołki: 1674 m n.p.m. (pierwszy od południa) i 1714 m n.p.m. Nazywane są często Małymi Otargańcami. Ich szczyty są skaliste, zbudowane ze skał krystalicznych (granodioryty rohackie), zbocza są strome i w górnej części skalisto-trawiaste porośnięte kosówką. Grań po północnej stronie wyższego ze szczytów rozcięta jest na długości ok. 100 m rowem grzbietowym. (Źródło informacji: http://pl.wikipedia.org)
Z Ostredoka i całej grani Otargańców można podziwiać rozległe widoki na Barańce, Smrek, Rohacze i grań Bystrej.
Poniżej widzimy grań Bystrej i fragment Doliny Raczkowej (słow. Račkova dolina)
Jesteśmy już na wysokości 1920 m n.p.m, na szczycie nazwanym Niżnią Magurą (słow. Nižná Magura). Znajduje się on pomiędzy wyższym z wierzchołków Ostredoka (1714 m n.p.m) a Pośrednią Magurą (2050 m n.p.m). Zbudowany jest z granodiorytów rohackich i ma skalisty wierzchołek oraz strome, górą trawiasto-kamieniste zbocza.
Szlak turystyczny prowadzący granią Otargańców jest rzadko uczęszczany, o czym osobiście mogliśmy się przekonać. Nie sprawia on trudności technicznych, lecz jest długi i wyczerpujący (suma podejść wynosi ok. 1440 m). Miejscami jest silnie eksponowany.
Poprowadzony ściśle granią Otargańców szlak i widoki z niego kusiły, ale gdy dotarliśmy do Niżniej Magury (słow. Nižná Magura) i zobaczyliśmy, która jest już godzina, ile czasu zajęło nam dotarcie do tego szczytu i ile godzin wędrówki byłoby jeszcze przed nami, gdybyśmy się zdecydowali przejść całą granią przez Pośrednią Magurę, Wyżnią Magurę, Raczkową Czubę aż do Jarząbczego Wierchu, to rozsądek zwyciężył i po dłuższym odpoczynku postanowiliśmy powoli tym samym szlakiem powrócić do samochodu. Rozsądek w górach jest zaletą, bo góry są zbyt groźne żeby nie być rozsądnym.
Na kolejnym zdjęciu podziwiamy jeszcze raz z Grani Otargańców – Grań Bystrej
W nazwach gór kilkakrotnie padło tu słowo „magura”, więc zanim jeszcze zejdziemy z grani wyjaśnię skąd ono pochodzi i co oznacza 😉 Otóż słowo „magura” występuje w języku rumuńskim i słowackim i oznacza górę, szczyt, wzgórze, ale czasami także polanę, las, osiedle. Rozpowszechnione zostało w nazewnictwie Karpat przez pasterski lud Wołochów i obecnie istnieje więcej gór mających nazwę „Magura” (Źródło informacji: http://pl.wikipedia.org)
I ponownie pokonujemy leśne przeszkody
oraz rozszyfrowujemy, którędy to mógł biec szlak 😉
Otargańce (słow. Otrhance) to jedna z najmniej znanych tras w Tatrach Słowackich i moim zdaniem jedna z najbardziej ”dzikich”. Poprowadzona granią zapewnia podziwianie wspaniałych widoków o czym mogliśmy się przekonać już na pierwszych dwóch szczytach. Szkoda, że nie przeszliśmy jej całej i nie zdobyliśmy Raczkowej Czuby i Jarząbczego Wierchu, ale tak jak pisałam – rozsądek zwyciężył. Mam jednak nadzieję, że i te szczyty zostaną przez nas zdobyte w przyszłości czy to idąc ponownie tym szlakiem, czy jakimś innym, bo i inne możliwości są Osobom o dobrej kondycji fizycznej oraz lubiącym samotność w górach polecam przejście całego szlaku granią Otargańców
Podsumowując trasa:
Przybylina (słow. Pribylina) – Dolina Wąska (słow. Úzka dolina) – rozwidlenie Doliny Jamnickiej i Raczkowej – Ostredok (słow. Ostredok, 1674 m n.p.m., 1714 m n.p.m.) – Niżnia Magura (słow. Nižná Magura, 1920 m n.p.m, ) – powrót tą samą trasą.
POZDRAWIAM GORĄCO
i udanych, bezpiecznych wakacyjnych wyjazdów oraz górskich wędrówek życzę