Pogórze Rożnowskie to mezoregion geograficzny w południowej Polsce. Leży bezpośrednio na północ od zachodniej części Beskidu Niskiego. Maksymalna szerokość pogórza dochodzi do 40 km, a jego powierzchnia wynosi około 800 km².
Region cechuje się urozmaiconą rzeźbą, z garbami dochodzącymi do 550 m n.p.m., głęboko wciętymi dolinami Dunajca, Białej i ich dopływów. W użytkowaniu przeważają pola uprawne i łąki, lasy zachowały się na bardzo stromych stokach.
W obrębie regionu znajdują się dwa zbiorniki wodne: Jezioro Rożnowskie (16,9 km²) i Jezioro Czchowskie (3,5 km²).
8 września 2013 roku będąc na wycieczce autokarowej organizowanej przez oddział PTTK w Zawierciu gościłam na tym terenie i teraz króciutko opowiem o miejscach, które udało mi się zobaczyć
Trasa: Zakliczyn – Lusławice – Rożnów – Gródek nad Dunajcem – Tropie – Czchów
Pierwszym punktem programu był Zakliczyn
Zakliczyn to miasto i siedziba gminy Zakliczyn w powiecie tarnowskim (woj. małopolskie) na prawym brzegu Dunajca. Zakliczyn leży na Pogórzu Rożnowskim w dolinie (206–250 m n.p.m.) na płaskim, szerokim i otwartym w kierunku północnym terenie, między dolnym biegiem rzeki Paleśnianka i potoku Wolanka w otoczeniu zalesionych wzgórz o wysokości od 300 do 503 m n.p.m.
W centrum miasta znajduje się piękny Rynek z Ratuszem. Spacerując po nim nie można przejść obojętnie wobec znajdującego się tam Pomnika Pamięci Poległych i Pomordowanych za Wolność Ojczyzny w latach 1914-1956. Pomnik odsłonięty w dniu 15 sierpnia 1997, chociaż planowano jego budowę już w latach 70-tych, ale z braku funduszy inwestycja musiała odsunąć się w czasie. Odsłonięcia pomnika dokonał – przybyły z Australii „Cichociemny” – mjr Zdzisław Straszyński. Pomnik ma wymiar symboliczny. Te niepełne krzyże to rany narodu polskiego. Pierwszy Krzyż to symbol Katynia, tak zraniony jest ten krzyż, jak zranione jest serce Polski. Drugi Krzyż to symbol tych, co walczyli na morzu, lądzie i w powietrzu. Trzeci Krzyż to symbol podziękowania dla tych, którzy zginęli na wszystkich frontach, od chłopa polskiego, poprzez ludność cywilną, do żołnierzy.
Zakliczyn jest ośrodkiem administracyjno-usługowym dla okolicznych wiosek i posiada niezbędne instytucje użyteczności publicznej.
Miejscowość posiada drugi co do wielkości w województwie rynek (170 na 100 m) z odrestaurowanym Ratuszem.
I Ratusz po raz trzeci
Obok Ratusza można zobaczyć kapliczkę.
Zabudowę niegdyś „Białego Miasteczka” dziś stanowią w zdecydowanej większości domki jednorodzinne skupione wokół 22 ulic i zamieszkane obecnie przez około 1600 mieszkańców.
Charakterystyczny zabytkowy zakliczynski dom był domem drewnianym, parterowym o konstrukcji zrębowej. Cechą charakterystyczną tego stylu było 9 przyściennych słupów podtrzymujących dach przez co był on niezależny od konstrukcji ścian.
Kilkanaście wybudowanych w ten sposób domów z XIX w. zachowało się jeszcze do naszych czasów w Zakliczynie przy ulicach Mickiewicza, Malczewskiego oraz w Rynku.
W Zakliczynie przy ulicy Klasztornej 2 wśród kilkusetletnich lip (część z nich jest pomnikami przyrody) przy drodze wojewódzkiej nr. 975 prowadzacej z z Dąbrowy Tarnowskiej przez Wojnicz położony jest zespół klasztorny Ojców Franciszkanów.
Historia tego miejsca sięga 31 maja 1622 roku kiedy to Ojcowie Franciszkanie po długotrwałych staraniach otrzymują z rąk biskupa Marcina Szyszkowskiego zezwolenie na założenie pierwszego w Polsce domu zakonnego w Zakliczynie.
W 1624 roku rozpoczęto budowę drewnianego klasztoru, który wnet uległ zniszczeniu (pożarze). W 1641 roku biskup Piotr Gembicki wydał dekret zezwalający na budowę nowego, murowanego kościoła i klasztoru w Zakliczynie. 1846 rok to rzeź galicyjska – obrabowano i zniszczono klasztor. W 1958 roku w setną rocznicę objawień w Lourdes wybudowano grotę Matki Bożej z Lourdes. W roku 1978 rozpoczęto kolejny remont kapitalny klasztoru i kościoła Ojców Franciszkanów p.w. Matki Bożej Anielskiej kontynuowany do dnia dzisiejszego. W 1999 roku Papież Jan Paweł II wyniósł na ołtarze syna zakliczyńskiej ziemi O. Krystyna Gondka.
Kościół klasztorny jest barokowy, murowany, jednonawowy, z prezbiterium prostokątnym i przedsionkiem od zachodu. Wnętrze nakryte sklepieniami kolebkowymi z lunetami. Ściany wewnątrz rozczłonkowane pilastrami dźwigającymi pełne belkowanie. W wejściu do nawy barokowy portal kamienny. Wyposażenie wnętrza z XVII – XIX w. Polichromie ścienne, figuralna i ornamentalna z połowy XIX w. (według tradycji malowane przez Jacka Malczewskiego), odnawiane w 1966 r. Ołtarz główny barokowy z XVIII w. Pięć ołtarzy barokowych z XVIII w. (Źródło informacji: http://www.zakliczyn.com)
A poniżej znajdująca się na dziedzińcu klasztornym grota Matki Bożej z Lourdes
Na kolejnym zdjęciu kościół parafialny p.w. Św. Idziego w Zakliczynie
Kościół pochodzi z lat 1739-1768, z fragmentami wcześniejszego i z zachowaniem murowanych fragmentów dawnego drewnianego kościoła, zbudowanego w 1 poł. XVII w., spalonego w 1735r. Do ocalałych części kościoła (kaplica, prezbiterium, zakrystia) dobudowano w latach 1738-68 obecną nawę główną. Części kościoła związane z wieżą i chórem zostały dobudowane w latach 20-tych XX w. Konsekracji dokonał Ks. bp Ziegler dnia 30 czerwca 1845 r. Późnobarokowy, z wczesnobarokową kaplicą, murowany, jednonawowy o pięcioprzęsłowej nawie, z krótkim, prostokątnym prezbiterium, przy którym znajduje się zakrystia, z wieżą od zachodu. Przy nawie od południa kwadratowa kaplica z kopułą i latarnią. Wnętrze nawy nakryte sklepieniami kolebkowymi z lunetami. Ściany o podziałach palistrowych. Obok kościoła znajduje się obszerny bezpłatny parking.
Wyposażenie wnętrza z XVI-XIX w. Na sklepieniu prezbiterium sceny figuralne o charakterze barokowym, prawdopodobnie z XVIII w. Polichromia kaplicy figuralna barokowa z 2 poł. XVII w. Ołtarz główny, cztery boczne i ambona – rokokowe z 1768r. Ołtarz w kaplicy barokowej z 1 poł. XVII w., według tradycji pochodzący z kaplicy zamku melsztyńskiego. Chrzcielnica murowana, barokowa z 1684 r. Dach siodłowy z wieżyczką na sygnaturkę.
Przed kościołem znajduje się pomnik papieża Jana Pawła II
Zakliczyn to popularny ośrodek handlowy, centrum administracyjne Gminy składającej się z 24 miejscowości, polska stolica fasoli „Piękny Jaś”. Zakliczyn to urocze, bardzo czyste i zadbane miasteczko w Małopolsce. Na pewno warto je zwiedzić i poczuć jego „klimat”
O kolejnych miejscach odwiedzonych podczas tej wycieczki opowiem już w następnym wpisie POZDRAWIAM SERDECZNIE