Witam Słowacki Raj (słow. Slovenský raj) zachwycił mnie i moją rodzinę po raz pierwszy w sierpniu 2017 roku, o czym opowiadałam już 150. Słowacki Raj (słow. Slovenský raj) – pętla przez Wąwóz Suchá Belá i Kláštorisko.
Po dwóch latach udaliśmy się tam ponownie, by przejść kolejną równie ciekawą i ekscytującą trasę
Samochód (tak jak poprzednio) zaparkowaliśmy na parkingu w Podlesoku (niedaleko miejscowości Hrabušice). Idąc niebieskim szlakiem, który początkowo wiedzie asfaltem, a następnie ścieżką przeszliśmy obok ośrodka Turisticky Raj. Po 20 minutach dotarliśmy do miejsca nazwanego – Hrdlo Hornádu. Mostem przeszliśmy na drugą stronę rzeki i w kasie biletowej zakupiliśmy bilety wstępu do Parku Narodowego Słowacki Raj, by przejść trasę Przełomem Hornadu
Przełom Hornadu to część rzeki Hornad, która przepływa przez północną część Słowackiego Raju.
Przełom Hornadu jest najpiękniejszym i najbardziej znanym kanionem nie tylko w Parku Narodowym Słowacki Raj, ale i na całej Słowacji.
Pierwszego turystycznego przejścia dokonano tu w lutym 1906 r., korzystając z zamarzniętej powierzchni rzeki. Do 1974 r. przejście Przełomem Hornadu było możliwe tylko wodą lub (w czasie ostrzejszych zim) po lodzie. Obecnie wiedzie nim niezwykle atrakcyjny szlak turystyczny o długości 17 km, zwany Ścieżką Ratowników Górskich (słow. chodník Horskej služby). Jest on dwukierunkowy i prowadzi wzdłuż rzeki
Przejście tego szlaku zajęło nam więcej czasu niż wskazywały mapy, ponieważ nie spieszyliśmy się, a miejscami musieliśmy też czekać aż zwolni się łańcuch lub podest.
W niebezpiecznych miejscach zamontowane są łańcuchy, klamry, stopnie, kładki lub podesty bezpośrednio nad rzeką.
Obecnie na szlaku znajduje się 324 m łańcuchów, 140 stupaczek (metalowe stopnie montowane w eksponowanych miejscach), 15 klamer i 65 m drewnianych kładek oraz 7 żelaznych mostów. To robi wrażenie, prawda?
Wijący się Hornad również robi wrażenie, gdy stoi się na kładce lub podeście bezpośrednio nad nim
Poniżej jeden z 7 żelaznych mostów którymi przechodzi się pokonując trasę Przełomem Hornadu
Przełom Hornadu jest przełomem przetrwałym, tzn. rzeka przepływając przez obszar wypiętrzania się gór zachowała swój pierwotny bieg. Został wycięty w wapieniach i dolomitach budujących zrąb Słowackiego Raju. Szerokość wąwozu wynosi w najwęższych miejscach zaledwie kilkanaście metrów, a głębokość (od lustra wody po szczyty otaczających skał) dochodzi do 150 metrów. Odcinek o najbardziej eksponowanych brzegach nosi nazwę Železné vráta (Żelazne Wrota). (Źródło informacji: http://pl.wikipedia.org/ )
I przechodzimy kolejny żelazny most
Prawie cały odcinek przełomu jest od 1976 r. objęty ochroną w ramach rezerwatu przyrody „Przełom Hornadu” (od 1995 r. jako narodowy rezerwat przyrody, słow. Národná prírodná rezervácia).
Idąc szlakiem niebieskim wzdłuż Hornadu dotarliśmy do polany w Słowackim Raju – Letanovský mlyn
Znajduje się ona na wysokości 523 m w dolinie rzeki Hornad, w miejscu, w którym do Hornadu uchodzi Trstený potok. Na początku XIX wieku istniał tutaj młyn wodny, później jednak spalił się i nie został już odbudowany. Obecnie na polanie znajdują się prywatne domy z kwaterami dla turystów oraz bufet
Letanovský mlyn jest też węzłem szlaków turystycznych. Krzyżują się tutaj dwa szlaki turystyczne: popularny niebieski wiodący Przełomem Hornadu, którym to wędrowaliśmy i szlak czerwony. Północnym skrajem polany biegnie jeszcze trzeci szlak – żółty.
Po opuszczeniu polany – Letanovský mlyn dalej idąc szlakiem niebieskim dotarliśmy do rozwidlenia szlaków „Pod Tomaszowskim Widokiem”. Niestety rozpadało się i 30 minutowe, ostre podejście szlakiem zielonym robiliśmy w dosyć niesprzyjających warunkach pogodowych.
Na kolejnym zdjęciu zamglony Tomaszowski Widok (słow. Tomášovský výhľad)
Od góry Tomášovský výhľad zakończony jest płaską skalną platformą, położoną na wysokości 667 m n.p.m., do Hornadu zaś opada skalną ścianą o wysokości około 150 m. Górna część tej ściany jest przewieszona, dolna to skalne urwisko, miejscami poprzerastane drzewami.
Do rozwidlenia szlaków „Pod Tomaszowskim Widokiem” schodziliśmy tą samą drogą, a do Podlesoka tym razem szlakiem żółtym biegnącym grzbietem Przełomu Hornadu ( 2 godz.) i ostatnie 20 minut niebieskim.
Podsumowując trasa:
Podlesok – Hrdlo Hornádu – Chodník Horskej služby przez Przełom Hornadu (niebieski szlak) – Pod Tomašovským výhľadom – grzbiet Przełomu Hornadu (żółty szlak) – Hrdlo Hornádu – Podlesok
Trasa całodzienna, długa i męcząca, ale również bardzo ciekawa i emocjonująca, więc moim zdaniem godna polecenia
POZDRAWIAM SERDECZNIE